Rampdenken is eigenlijk rampzalig voor je eigen gemoedstoestand en je blik op de wereld. En toch hebben veel mensen er last van, van dat rampdenken. Ze denken al snel dat iets verkeerd uit gaat pakken. Ze beleven de meest akelige dingen.. in hun hoofd.. maar vaak niet in het echt.
Foutje.. bedankt!
Rampdenken is een zogenoemde ‘denkfout’. De psyche verliest zich in angstgedachtes die in het hoofd van de rampdenker al werkelijkheid zijn geworden. Hier gaat het zinnetje ‘een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest..’ wel op.
MRI onderzoek heeft uitgewezen dat het bedenken van deze rampgedachten, leidt tot dezelfde hersenactiviteit als dat je de denkbeeldige ramp in het echt mee zou maken. Buiten het rationeel denkend breindeel, weten de andere hersendelen namelijk het verschil niet te maken tussen een denkbeeldig rampscenario en een echte ramp die je overkomt. Je lijdt er net zo hard aan, het maakt je van streek, je hart gaat sneller kloppen, je bloeddruk gaat omhoog en je reageert angstig.
Waarom doen we aan rampdenken?
Daar is een verklaring voor. Ons brein is van nature ingesteld op het gevaar. We willen onszelf en onze geliefden veilig houden. Dat lukt niet als we niet voortdurend wat alert zijn op potentieel gevaar. Dit is een overlevingsmechanisme. Het negatieve heeft dus altijd meer de focus dan het positieve. Mensen die te weinig gevaar zien, die worden ook vaak minder oud dan mensen die voorzichtiger zijn.
Het gevaar van visualiseren
Rampdenken is niet iets anders dan gevaar visualiseren, participeren op een mogelijk gevaar. Echter als je het veel en vaak doet, overal gevaar in ziet, dan ga je er onder lijden en wordt je wereld wel heel erg klein. Je gaat er onder lijden. De angst leidt en jij lijdt aan de angst. Dan kan je er beter hulp voor gaan vragen anders word je op den duur een verbitterd, wantrouwend en angstig persoon.
En het hele gedichtje gaat als volgt:
Een mens lijdt dikwijls het meest
Door het lijden dat hij vreest
Doch dat zelden op komt dagen.
Zo heeft hij meer te dragen
Dan God hem te dragen geeft.
Het leed dat is, drukt niet zo zwaar
Als vrees voor allerlei gevaar.
Doch komt het eens in huis,
Dan helpt God altijd weer
En geeft hij kracht naar kruis.
Reactie plaatsen
Reacties