Borderline Persoonlijkheidsstoornis (BPS) is een complexe psychiatrische aandoening die wordt gekenmerkt door instabiele emoties, impulsief gedrag en problemen met interpersoonlijke relaties. De diagnose van BPS wordt echter soms onterecht gesteld bij vrouwen, terwijl achterliggend trauma over het hoofd wordt gezien. Dit artikel werpt licht op de manier waarop trauma vaak gemist wordt en de impact ervan op het verkeerd diagnosticeren van vrouwen met BPS.
Trauma en Borderline Persoonlijkheidsstoornis:
Trauma verwijst naar een overweldigende gebeurtenis die een diepe emotionele en psychologische impact heeft op een individu. Voorbeelden van trauma zijn seksueel misbruik, fysiek geweld, verwaarlozing of langdurige emotionele mishandeling. Onderzoek heeft aangetoond dat vrouwen die een traumatische ervaring hebben meegemaakt vaak symptomen vertonen die lijken op die van Borderline Persoonlijkheidsstoornis.
Helaas kan de focus op de symptomen van BPS leiden tot het over het hoofd zien van het onderliggende trauma. Vrouwen met onverwerkte traumatische ervaringen kunnen bijvoorbeeld moeite hebben met het reguleren van hun emoties, ervaren intense verlatingsangst en vertonen zelfbeschadigend gedrag. Deze symptomen kunnen ten onrechte geïnterpreteerd worden als tekenen van BPS, waardoor een verkeerde diagnose gesteld wordt.
Waarom trauma gemist wordt
Er zijn verschillende redenen waarom trauma vaak gemist wordt bij vrouwen die uiteindelijk ten onrechte gediagnosticeerd worden met BPS. Ten eerste kan het stigma rondom psychische gezondheid ervoor zorgen dat vrouwen terughoudend zijn om hun traumatische ervaringen te delen. Ze kunnen zich schamen, zichzelf de schuld geven of bang zijn voor negatieve reacties van anderen.
Daarnaast kan het gebrek aan kennis en training van professionals in de geestelijke gezondheidszorg bijdragen aan het missen van trauma. Diagnostische instrumenten en protocollen zijn vaak gericht op de symptomen van BPS, zonder voldoende aandacht te besteden aan de onderliggende traumatische geschiedenis van de patiënt.
De gevolgen van onterechte diagnoses
Het onterecht diagnosticeren van vrouwen met BPS heeft ernstige gevolgen. Ten eerste kan het leiden tot een verkeerde behandeling. De focus ligt dan op het beheersen van symptomen in plaats van het behandelen van het onderliggende trauma. Hierdoor krijgen vrouwen niet de juiste ondersteuning en interventies die nodig zijn voor herstel.
Bovendien kan een onterechte diagnose leiden tot zelfstigma en gevoelens van hopeloosheid bij de betrokken vrouwen. Ze kunnen hun identiteit gaan definiëren aan de hand van de diagnose en zichzelf als 'moeilijk' of 'gestoord' beschouwen, wat hun eigenwaarde en kansen op herstel belemmert.
De weg naar verbetering
Om ervoor te zorgen dat trauma niet langer over het hoofd wordt gezien en vrouwen niet onterecht gediagnosticeerd worden met BPS, zijn er verschillende stappen die genomen kunnen worden. Ten eerste is het cruciaal dat professionals in de geestelijke gezondheidszorg getraind worden in het herkennen van traumasymptomen en het stellen van een gedegen diagnose.
Bovendien is het essentieel om open en empathisch te communiceren met vrouwen die zich presenteren met symptomen die lijken op BPS. Het creëren van een veilige omgeving waarin zij zich vrij voelen om over hun traumatische ervaringen te praten, is van groot belang.
Mensen die psychische problemen hebben, zijn niet zo door wat ze meegemaakt hebben maar omdat de dingen die ze meegemaakt hebben, niet goed zijn verwerkt.
Het missen van trauma en het onterecht diagnosticeren van BPS is een belangrijk probleem in de geestelijke gezondheidszorg. Door meer bewustzijn te creëren over de relatie tussen trauma en symptomen die lijken op BPS, en door professionals beter uit te rusten met de juiste kennis en instrumenten, kunnen we ervoor zorgen dat vrouwen de juiste zorg en ondersteuning krijgen die ze nodig hebben om te herstellen van hun traumatische ervaringen.
NB. Belangrijk artikel over de behandeling van trauma en BPS van VGCT kennisnet.
Reactie plaatsen
Reacties