ADHD, oftewel aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit, kan zich op verschillende manieren uiten. Het is belangrijk om te beseffen dat ADHD bij iedereen anders kan zijn en dat er feitelijk drie subtypes zijn waar je in relatie met iemand met ADHD mee te maken kan krijgen. Dat geeft een impact op je relatie en zal het soms moeilijker maken om samen goed verder te kunnen. 

Enkele signalen die kunnen wijzen op ADHD zijn

1. Moeite met concentreren: Personen met ADHD kunnen het lastig vinden om hun aandacht bij één ding te houden. Ze kunnen snel afgeleid raken door prikkels in de omgeving. Ze springen van de hak op de tak, veranderen snel van onderwerp of haken af in een gesprek.

2. Onrust en hyperactiviteit: Sommige mensen met ADHD zijn constant in beweging, kunnen moeilijk stilzitten of praten veel. Dit kan opvallen, vooral in situaties waar rust nodig is. Er kan sprake zijn van heftige stemmingswisselingen of een tijdelijke hyperfocus waarin ze aan niets anders kunnen denken en enkel daarmee bezig zijn. Ze vergeten dan soms zelfs te eten of te slapen.

3. Impulsiviteit: Mensen met ADHD hebben vaak moeite om impulsen te weerstaan. Ze handelen soms zonder na te denken over de gevolgen. Het kan leiden tot een emotionele besluiten die later dan toch niet zo goed waren. 

4. Organisatieproblemen: Het kan voor mensen met ADHD lastig zijn om hun taken te organiseren en te plannen. Dit kan invloed hebben op hun dagelijkse leven, werk of school. Ze komen vaak chaotisch over en krijgen geen structuur in hun dag. Ze hebben een ander tijdsbesef.

5. Vergeetachtigheid: Personen met ADHD kunnen dingen snel vergeten, zoals afspraken, taken of spullen. Ze worden vaak als 'slordig', 'rommelig' of 'gemakzuchtig' betiteld.

6. Gevoeligheid: Ze zijn vaak gevoeliger voor afwijzing en zijn sociaal intuïtief. Ze kunnen sensorisch gevoeliger zijn en zijn vaak HSP (hoog sensitief). 

ADHD kan samen gaan met ASS (autisme spectrum stoornis), leerproblemen of achterstand in de motorische ontwikkeling. Ook hoofdbegaafdheid komt vaker voor bij ADHD. Dit maakt dat het diagnosticeren vaak lastig is. 

Wat is het verschil tussen ADHD en ADD?

ADHD en ADD verwijzen eigenlijk naar dezelfde aandoening, maar er is een verschil in terminologie. ADHD staat voor Aandachtstekortstoornis met Hyperactiviteit, terwijl ADD staat voor Aandachtstekortstoornis zonder de Hyperactiviteit.

ADHD (Aandachtstekortstoornis met Hyperactiviteit):

• Mensen met ADHD vertonen vaak zichtbare tekenen van hyperactiviteit, impulsiviteit en moeite met stilzitten.
• Ze kunnen rusteloos zijn, moeite hebben met wachten, en impulsieve beslissingen nemen.

ADD (Aandachtstekortstoornis zonder Hyperactiviteit):

• Bij ADD ligt de nadruk meer op problemen met aandacht en concentratie zonder dat er duidelijke hyperactieve symptomen aanwezig zijn.
• Mensen met ADD kunnen dromerig overkomen, moeite hebben met organisatie en taken, en snel afgeleid raken.

In de recente classificatie van psychische stoornissen (DSM-5) wordt de term ADD niet langer formeel gebruikt. In plaats daarvan valt het nu onder de noemer ADHD, waarbij drie subtypen worden onderscheiden: overwegend onoplettend, overwegend hyperactief-impulsief, en een gecombineerd type met zowel aandachts- als hyperactiviteitssymptomen.

Met andere woorden, als iemand zegt "ADD", verwijzen ze vaak naar het subtype van ADHD dat vooral te maken heeft met aandachts- en concentratieproblemen zonder duidelijke hyperactiviteit. Het is belangrijk om te begrijpen dat de ervaringen van mensen met ADHD sterk kunnen variëren, ongeacht het specifieke subtype.

De impact op de relatie van een partner met ADHD

Het hebben van ADHD kan verschillende invloeden hebben op een relatie. Het blijft belangrijk om te onthouden dat iedereen uniek is, en de impact van ADHD kan variëren. Hier zijn de meest voorkomende kenmerken:

1. Aandacht en focus in de relatie: Mensen met ADHD kunnen soms moeite hebben met het vasthouden van hun aandacht, wat invloed kan hebben op gesprekken en activiteiten met hun partner. Ze kunnen van de hak op de tak springen of afhaken als het teveel informatie wordt. Het is belangrijk om begripvol te zijn en samen manieren te vinden om effectief te communiceren.

2. Impulsiviteit: Impulsiviteit kan zowel positieve als uitdagende aspecten hebben. Aan de ene kant kunnen spontane ideeën en acties voor opwinding zorgen, maar aan de andere kant kan het leiden tot ondoordachte beslissingen. Ook kan het door de niet ADHD partner als overweldigend worden ervaren. Open communicatie over besluitvorming kan helpen.

3. Organisatie en planning: Organisatorische uitdagingen kunnen het plannen van activiteiten en het verdelen van taken bemoeilijken. Het is nuttig om samen te werken aan praktische oplossingen en duidelijke verwachtingen te communiceren.

4. Emotieregulatie: Mensen met ADHD kunnen soms moeite hebben met het reguleren van emoties. Het is belangrijk voor beide partners om begrip te tonen en te werken aan manieren om met (heftige) emoties om te gaan, zoals het bespreken van gevoelens op een rustig moment.

5. Vergeetachtigheid: Vergeetachtigheid kan van invloed zijn op afspraken, plannen of beloften. Het is nuttig om herinneringen op een vriendelijke manier te delen en samen te zoeken naar manieren om ondersteuning te bieden.

Het sleutelwoord in een relatie met ADHD is begrip. Open communicatie, geduld en samenwerking kunnen helpen om de uitdagingen aan te gaan en de sterke punten te benutten. Het is ook waardevol om professionele hulp te overwegen, zoals relatietherapie, om effectief met de uitdagingen om te gaan en de relatie te versterken. Vraag hulp als je er samen niet meer goed uitkomt.