Als we aan trauma denken, stellen we ons vaak voor wat er is gebeurd: een ongeluk, misbruik, geweld of een andere schokkende ervaring. Maar trauma gaat niet alleen over wat er is gebeurd. Het gaat ook over de dingen die niet zijn gebeurd, de dingen die je niet hebt gekregen, maar die je wel nodig had.
Wat is trauma?
Trauma is een emotionele reactie op een ingrijpende gebeurtenis. Dit kan iets groots en schokkends zijn, zoals een ongeluk of verlies. Maar trauma kan ook voortkomen uit herhaaldelijke negatieve ervaringen of het gebrek aan positieve ervaringen. Het gaat niet alleen om wat je hebt meegemaakt, maar ook om wat je hebt gemist. Wat er niet was of ontbrak.
Het Ontbrekende: Wat je niet kreeg
Stel je voor dat je als kind niet de liefde, steun of zorg kreeg die je nodig had. Misschien waren je ouders emotioneel afwezig, of voelde je je vaak genegeerd of onbelangrijk. Mocht je niet over je gevoelens praten of deze laten zien. Er was geen begrip, aandacht of empathie. Dit soort ervaringen kunnen net zo traumatisch zijn als fysiek geweld of mishandeling. Het gaat om het ontbreken van veiligheid, liefde, verbinding en bevestiging.
Emotionele afwezigheid
Emotionele afwezigheid kan diepe wonden achterlaten. Kinderen hebben emotionele verbinding nodig om zich veilig en geliefd te voelen. Als aan die basisbehoefte is voldaan, dan bouwen ze een positief zelfbeeld, gezonde eigenwaarde en zelfvertrouwen op. Als dit ontbreekt, kan het gevoel van eenzaamheid en verlatenheid ontstaan, wat kan leiden tot angst, depressie en een laag zelfbeeld.
Gebrek aan bevestiging
Bevestiging en aanmoediging zijn cruciaal voor een gezonde ontwikkeling. Zonder deze steun kunnen kinderen moeite hebben om een positief zelfbeeld en zelfvertrouwen op te bouwen. Ze kunnen worstelen met gevoelens van ontoereikendheid en twijfel aan zichzelf.
Hoe herken je deze vorm van trauma?
Het herkennen van trauma dat voortkomt uit wat je niet hebt gekregen, kan moeilijk zijn. Vaak zijn de symptomen subtieler en minder direct zichtbaar dan bij een fysiek trauma. Enkele tekenen kunnen zijn:
- Chronische gevoelens van leegte of eenzaamheid
- Moeite met het aangaan van relaties of vertrouwen hebben in anderen
- Laag zelfbeeld, weinig eigenwaarde en zelftwijfel
- Angst en depressie
Het belang van erkenning
Het erkennen van dit soort trauma is de eerste stap naar heling. Het gaat om het begrijpen dat jouw gevoelens en ervaringen legitiem zijn, zelfs als er geen duidelijke of dramatische gebeurtenis aan ten grondslag ligt. Het gaat om het erkennen van de impact van het missen van wat je nodig had. Wat het is geweest en hoe het nu uitwerkt in je leven; in je denken, gevoelens en doen en laten.
Helingsproces
Het helingsproces kan uitdagend zijn, maar is absoluut mogelijk. Hier zijn enkele stappen die kunnen helpen:
Zoek professionele hulp
Een therapeut kan je helpen om je ervaringen te verwerken en te begrijpen. Ze bieden psycho educatie en dat geeft nieuwe inzichten in jezelf en hoe je omgaat met je omgeving. Ze kunnen je begeleiden bij het opbouwen van een positief zelfbeeld en het ontwikkelen van zelfvertrouwen en gezonde relaties.
Werk aan zelfzorg
Zorg goed voor jezelf, zowel fysiek als emotioneel. Dit kan betekenen dat je tijd neemt voor ontspanning, hobby's en activiteiten die je gelukkig maken. Soms kan die zelfzorg er nogal bij inschieten want als je die zorg voorheen niet kreeg, waarom zou je die dan nu wel aan jezelf geven? Ben ik dat wel waard? Mensen met dit soort trauma zijn nog eerder met zorgen voor anderen bezig.
Bouw gezonde relaties
Probeer gezonde, ondersteunende relaties op te bouwen. Dit kan je helpen om het gevoel van veiligheid en verbondenheid te herstellen dat je misschien hebt gemist. Vaak lukt dit niet zo goed want je kan je onbewust aangetrokken voelen tot partners die je ook niet geven wat je nodig hebt. Dit is immers een vertrouwd patroon.
Oefen zelfcompassie
Wees vriendelijk voor jezelf. Erken je pijn en geef jezelf toestemming om te helen. Zelfcompassie kan een krachtige tool zijn bij het overwinnen van trauma. Als niemand er voor jou is of voor jou zorgt, en jij doet het ook niet.. wie dan wel? Het begint bij jezelf. En dat is vaak al lastig genoeg om er voor jezelf te zijn.
Trauma gaat niet alleen over wat er is gebeurd, maar ook over wat je niet hebt gekregen. Het gaat om de emotionele behoeften die niet zijn vervuld en de impact die dit kan hebben op je leven. Door deze onzichtbare vorm van trauma te erkennen en aan te pakken, kun je beginnen met het helen en bouwen aan een gezonder, gelukkiger leven.
Heb je het gevoel dat je worstelt met de gevolgen van een dergelijk trauma? Neem dan gerust contact op met mij op. Het is nooit te laat om te beginnen met helen.
Reactie plaatsen
Reacties