Heb je ooit het gevoel gehad dat je als kind niet echt gezien of gehoord werd? Misschien voelde je dat je emoties of gedachten er niet toe deden. Dit kan diepe sporen achterlaten die je in je volwassen leven nog steeds beïnvloeden, vaak zonder dat je je ervan bewust bent.
Wat betekent het om ongezien te zijn?
Als kind wil je vooral erkenning, liefde en aandacht van je ouders of verzorgers. Wanneer je deze niet krijgt – of dat nu bewust of onbewust gebeurt – kun je het gevoel krijgen dat je er niet toe doet. Dit kan komen door verschillende situaties, zoals:
- Ouders die emotioneel onbeschikbaar zijn
- Opgroeien in een chaotische of instabiele omgeving
- Broers of zussen die meer aandacht kregen
- Ouders die bezig waren met hun eigen problemen, zoals werk, relaties of gezondheid
Het gevolg is dat je jezelf aanleert om stil te blijven, je behoeften te negeren of je gevoelens weg te stoppen. Je leert eigenlijk dat het veiliger is om je klein te maken en niet te veel op te vallen.
Wat gebeurt er als je volwassen bent?
Het gevoel van ongezien zijn, kan zich op verschillende manieren uiten als je volwassen bent. Vaak ben je je er niet eens bewust van dat dit komt door je ervaringen als kind. Hier zijn een paar mogelijke gevolgen:
1. Moeite met grenzen stellen
Als je als kind niet geleerd hebt dat jouw gevoelens en behoeften belangrijk zijn, kan het lastig zijn om als volwassene grenzen te stellen. Je zegt misschien te vaak "ja" terwijl je "nee" bedoelt, omdat je bang bent om anderen teleur te stellen.
2. Lage eigenwaarde
Het idee dat je niet goed genoeg bent of dat wat jij voelt er niet toe doet, kan diep geworteld raken. Dit kan zich uiten in negatieve zelfpraat, perfectionisme of constant op zoek zijn naar bevestiging van anderen.
3. Moeite met intieme relaties
Omdat je gewend bent je eigen gevoelens en behoeften te onderdrukken, kan het moeilijk zijn om je open te stellen in relaties. Je bent misschien bang om gekwetst te worden of denkt dat je niet belangrijk genoeg bent voor een ander.
4. Overmatig pleasen
Wanneer je als kind ongezien bent geweest, kan het zijn dat je als volwassene extreem je best doet om iedereen tevreden te houden. Je wilt koste wat kost conflicten vermijden en denkt vaak aan de behoeften van anderen, terwijl je die van jezelf vergeet.
Hoe kun je helen?
Het goede nieuws is dat je niet vast hoeft te blijven zitten in deze patronen. Bewustwording is de eerste stap. Zodra je inziet dat je gedrag en gevoelens te maken hebben met je ervaringen als kind, kun je beginnen met helen. Hier zijn een paar manieren om dat te doen:
Zelfcompassie: Wees vriendelijk voor jezelf. Je hoeft niet perfect te zijn om liefde en erkenning te verdienen.
Therapie: Gesprekken met een therapeut kunnen je helpen om oude patronen te doorbreken en nieuwe, gezonde manieren van denken en voelen te ontwikkelen.
Grenzen stellen: Oefen met het stellen van grenzen, hoe eng dat ook kan zijn. Begin klein, en leer dat jouw behoeften er echt toe doen.
Je kunt het doorbreken
Het ongezien voelen als kind kan diepe wonden achterlaten, maar dat betekent niet dat je je leven lang vastzit in die patronen. Door aan jezelf te werken en je bewust te worden van wat er speelt, kun je stap voor stap leren om je eigen plek in te nemen. Je verdient het om gezien en gehoord te worden – nu, en altijd.
Herken jij jezelf in dit verhaal? Misschien is het tijd om te onderzoeken hoe je verleden je heden beïnvloedt en hoe je jezelf kunt bevrijden van oude patronen. Neem gerust contact op als je hierbij hulp wil.
Reactie plaatsen
Reacties